علی نصیریان نامی ماندگار و تکرار نشدنی
علی نصیریان متولد 15 بهمن سال 1313 به دنیا آمد. وی در سال ۱۳۲۶ به دبیرستان پیرنیا در چهار راه گمرک رفت و در آنجا با جمشید لایق، اسماعیل داورفر و مهدی فتحی همکلاسی شد. در سال ۱۳۲۹ هم زمان با درس دبیرستان، در کلاس جامعه باربد در خیابان لاله زار هم اسم نوشت. این کلاس را اسماعیل مهرتاش در سال ۱۳۰۵ راه انداخته بود و در آن موسیقی، تئاتر و ادبیات درس می داد. او در سال ۱۳۳۰ کتاب هنر تئاتر را خواند. او در کلاس تئاتر سعدی که همسر عبدالحسین نوشین آن را اداره می کرد هم شرکت کرد. وی در سال ۱۳۳۵ جایزهٔ نخستین مسابقهٔ نمایش نامه نویسی را برای نمایش بلبل سرگشته دریافت کرد. فیلم گاو ساخته داریوش مهرجویی نخستین فعالیت سینمایی او بود. او از دههٔ ۱۳۳۰ در نمایش های حرفه ای بازیگری و نویسندگی می کرد و از اعضای آغازین گروه هنر ملّی بود. او بیش از ده نمایشنامه نوشته و با همین اندک، همراهِ بهرام بیضایی و اکبر رادی و غلامحسین ساعدی و اسماعیل خلج و چند نمایشنامه نویس دیگر، از برجستگان نمایشنامه نویسی در زبان فارسی به شمار می رود.
نصیریان در سال ۱۳۶۲ نقش قاضی شارح را در سریال سربداران بازی کرد، نقشی که بین تمام نقش هایش تا آن تاریخ منحصر به فرد بود.
«آقای هالو»، «پستچی»، «کفش های میرزا نوروز»، «شیر سنگی»، «ناخدا خورشید»، «هزاردستان»، «سال های خاکستری»، «بوی پیراهن یوسف» و سریال های «میوه ممنوعه» و «شهرزاد» از آثار شاخص وی است.
علی نصیریان سال گذشته در سن ۸۴ سالگی در سی و هفتمین دوره جشنواره فیلم فجر، سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را برای بازی در فیلم «مسخره باز» کسب کرد و تبدیل به مسن ترین فردی شد که این جایزه را دریافت کرده است.
